Namludan Çıkan Mermi

Bir yar sevdum, el oldi,
Göz yaşlarum sel oldi!
Habu yalan dünyada;
Sevdaluk ecel oldi!

Namludan çıkan mermi,
Daha geri döner mi?
Yürekte yanan ateş
Öyle kolay söner mi?

Şimdi ne derse desun,
Gözyaşlarını yesun!
Oni maziye gömdüm,
Allah rahmet eylesun...

Söyleyun vefasuza,
Beni hiç aramasun!
Benum olmayan dünya
Ona da yaramasun!

Yoktur gidecek yeri,
Kapattum o defteri!
Kalmadı yüreğumde
O günlerun eseri!

Namludan çıkan mermi,
Daha geri döner mi?
Yürekte yanan ateş
Öyle kolay söner mi?

Habu Karadeniz’un
Sesiyim, dalgasıyım…
O beni unutamaz;
Ben eski sevdasıyım...

(Rize Ağzı, Şivesi ve Aksanı İle Yazılmıştır)