Namık Kuyumcu Şiirleri - Şair Namık Kuyumcu

Namık Kuyumcu

(kör oldu kuyu. alındı gözlerim.
gitmek dedin. yelkenlerin vardı.
kaburgalarımı istedin... ödünç
dedin. sadece ödünç...)

zaten ödünçtür yaşamak

Devamını Oku
Namık Kuyumcu

gözlerimde taşıdığımçıplak resimlerin utancı
kirpiklerimin kavuşmasına nasıl da gebeydi
hiç unutmam
çok erken öğrendim leyleğin hikayesini
hemen kovuldum
babaannemle gittiğim kadınlar hamamından

Devamını Oku
Namık Kuyumcu

akrepler besliyorum ellerimde akbabalar için
çiçekler ve kuşlar bağışlasın beni

yanık yapraklarını döküyor üzgün ağaçlar
yarım kalan şiirler sahibini arıyor sularda
onlar kendi göklerinde hep yalnız ve yıldızdı

Devamını Oku
Namık Kuyumcu

her veda
elveda değildir
geldiğinde vakit
çekip gitmeyide bilmeli
yol ayırımlarını incelikler çoğaltır
duyarlılıklarda bilenir arsızlık

Devamını Oku
Namık Kuyumcu

Yüreğini kör kirpi yollarına yatırmış insan
kırılır gök yüzünün kafesi inadınla
mavi yeni bir buluşmadır / sevişgendir saklanan
çağrı çiçeği açar kendisini kaçıran kızın ayıp yerlerinde
arınsın diye beden adaklar adanmış
ve yaşamak bağışlanmıştır

Devamını Oku
Namık Kuyumcu

yalnızlığın demirini kırdı
yasadışı düşlerim
beynimin sahiline vurdu
teninin rengi
gözlerimde voltalıyor gülüşün
ürkütme

Devamını Oku