Namert Tokluğu Şiiri - Recep Subaşı

bir çaycıın yüreğine
düştü bir sabah gözyaşı
ıslanmıştı üşüyordu üstelik
derin bir ah çekti
kurutsundiye rüzgârı
sabah oldu gönlü çekti
ufacık kaldı yüreği
bir titreyiş titredi ki
bir yürek bu kadar
bu kadar mahzun atar
her kalp atışında
bir darbe daha aldı dünya
ve onlar ve siz
vefa denizi korsanları
merhamet bekledidiniz
avuç içi kadar yürekten
neresine sığardı ki zaten
siz vefayı çiğneyen
ve bir damla içmediniz
siz sevgi çalan yol kesip
ellediniz yürekleri cüzdan gibi
hazine kurdunuz belki kaf dağına
zerre harcanmayacaktı bilerek
şimdi meteliksiz yürekler
şimdi bâkir bir hazine
yarattınız bir gölgeye çekildiniz
ve unutulacak silinince sesiniz