Namert Olayım Şiiri - Deniz Gece Mavisi

Uzaktan izlerken sen beni
Ben cehaletinin şavkında üzülüyorum sana
Gözümden her saniye düşüşüne şahit oluyorum
Içimde aç kurt gibi bekleyen egom halaya kalkıyor
Kızmıyorum artık sana
Şiirlerde yazmıyoruz aciziyetin sinirlendiriyor beni

Hani aşk cesurların işiydi
Ne oldu bir anda korkak bir fareye büründü bedenin
Nefretimin kilidiyle oynama daha fazla
Aşkı daha fazla iki dudak arana alıp da kirletme

Ben o akan kanlara inat diktigim ağzımı acarsam
Ne sen kalırsın nede geçmişin
Ben geçmemiş olan her şeye bir anda bıçak sokup sahdamarini kesmeyide bilirim
Merak ediyorum vicdan muhakemesinde
Ellerin bulanmışken ihanete
Bana sitemli sözler yazmak ne haddine

Şimdi kızıl şafağın kızılı gibi yüreğim
Yangın yeri tüm düşüncelerim
Kufurlerimin miadı doldu artık bilesin
Kılıç kinini kesmez derdin
Öyle bir keser ki
Ben seni seven kalbimi ateşe verdim
Bu gece külleri arsa her değdiğinde
Içın yansın
Tıpkı benim içimin yangını gibi
Yan gözümü kırparsam namert olayım