Mert insanı çok severim.
Canım kurban mert insana.
Namert insandan hoşlanmam,
Koymam onları kapıma..
Mert insandan zarar gelmez.
Namerdin suyu içilmez.
Taşın üstünde gül bitmez.
Bu gerçeğin var farkına...
Namertler revaçta bügün,
Mertler ise çoktan üzgün.
Sonu hüsran bu gidişin.
Yer al mertlerin yanında..
Soran varmı nedin, niçin?
On kuruşluk çıkar için,
Namert’e eğilme sakın.
Dik dur namert karşısına...
10.12.2013 Neckarsulm- Almanya
Ali SandıkçıoğluKayıt Tarihi : 27.12.2015 21:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!