Namert Şiiri - Yusuf Maral

Bu sözümü iyi belleyin dostlar
Çakal sürüsüne karıştı kurtlar
Menfaat uğruna değişen puştlar
Davasını satan namerttir namert

Kimi ilah gibi tapmış paraya
Kimi adam bulup koymuş araya
Dayayıp sırtını köşke saraya
Yetim hakkı yiyen namerttir namert

Uygur'dan Tuna'ya gönül yoldaşım
Hak, millet uğruna benim savaşım
İnsan olan herkes candan gardaşım
Aksini söyleyen namerttir namert

Asa kirli derler elin yumazlar
Kibir aşmış başı kapın komazlar
Milleti dininden etti yobazlar
Halkı,Hak'la soyan namerttir namert

Hak böyle emretmiş oku ilk ayet
Suç sendedir cahil kaldınsa şayet
Akla kara bir gün seçilir elbet
Doğruyu gizleyen namerttir namert

Anadan atadan böyle görmüşüz
Garip sofrasında ekmek bölmüşüz
Rızkı veren Allah böyle bilmişiz
Kula kulluk eden namerttir namert

İstiklal uğrunda Mehmed Akif'im
Zamanı gelirse Ozan Arif'im
Bir garip Maral'ım budur tarifim
Kalemimi kıran namerttir namert