Nakıştaki Düğümdün Sen

-I-

Anlaşılmazlığımın soluk renklerine,
Binlerce yama yaptım da
Söküldü bir bir düğümler…
Bütün kimliklerimi
Bütün maskelerimin ardına saklayıp
Gidişe hazırladım benliğimi şu dağa…
Yüzyıllardır sönen volkan
Dağlandı yüreğimin acısıyla
Patladı,
-Patladı,
-Patladı!
Hangi ırmak söndürür ki bu lavları,
Hangi anne susturur ki bu ağıdı,
Hangi kardeş gönül sarar ki bu yarayı!
Bu kurşuni hava,
Bu ölüm sessizliği,
Bu ruhu inciten kimsesizlik
Öteler sensiz beni…
Tüm yürek seslerine sağır yüreğim,
Senin sesin
Dökmüşken sırrını simama
Kan ağlar dilim,
Darmadağın olur gönlüm…
Geceler bitmiyor,
Gündüzler karanlık…
Ey benim gönlümün baki sahibi,
Bilmezsin
Ne zaman taşa çarpsa ayağın,
Duamdır koruyan seni.

-II-

Gözlerimin karasına hasretindendir
Yokluğumun gecelerdeki anlatılmazlığı...
Hadi kapat gözlerini,
Düşle denizin mavisini
Ve sarıl bana sımsıkı
Unutarak özlemli yokluğumu
Anlat bana sevdanı.

-III-

Gönlün ürkek bir kuş gibi titrerken
Aslan maskesine sarılan sen,
Nerelere sakladın vefanın güllerini ki
Büyükken küçüldüğünü anlamadın gönüllerde.

-IV-

Kalsaydım dağlanırdı yüreğin
Kalsaydım üşürdü benliğin
Kalsaydın nefessiz kalırdın!
Bu aşk ikimize çok geldi sevdiğim...
Şimdi sen,
Yüreğinden kopan bu parçanda
Beni anmadan yaşa
Ve hüzün saçma gönlüne...

-V-

Düşle gerçeğin harman olduğu anlarda
-hatırlamadan gözümün kapalı mı açık mı olduğunu-
Bir tek adının aklımda kaldığını bil
Ya da şu duvarlara sor varlığının yok olmazlığını.

-VI-

Yük değildi sırtımda sevdan
Emektin ellerimde
Emektin gözlerimde
Sen bitip giden gençliğim
Sen erim, her şeyim
Seninle büyüdü gönlüm
Seninle yürüdü ömrüm
Sırtımda sen yoksun,
Bir demet kır çiçeği var
Ve sen
Tuttuğum elde,
Çektiğim halayda,
Yediğim aşta…
Sen evimin direği,
Sen gönlümün han-ı…
Hep var ol
Baksın bana gözlerin de
Nerde olduğun ne fark eder?

19.10.2010
Serap Demirtürk