Koparken ellerinden ellerim,
Kumsala vuran dalgalar gibi süzülmüştü.
Kolay olmadı yokluğuna alışmak;
Yeni alışkanlıklar kazandırdım kendime.
Sensiz geçen her güne bir şiir sığdırdım
her bayram arifesi kapıya dayanışında,
'nerde o eski bayramlar' demeyesin.
değişen zaman değil! İnsan
eskiyen de bayramlar değil öyleyse
birazdan bayramlıklarını giyecek çocuklar,
Dokunmadan sevemem artık seni
Sevda sözleri işlemiyor yüreğime
Seviyorum seni diyebilmek güzel ama
Sevdiğine dokunabilmek bir başka
Kirpiklerinle okşanmak mesela
Yahut tenin kokusuyla bulanmak
Buğulandırmışsa bir de camları, zemherinin soluğu
Uykusundan uyanmak zordur seherinde sabahın.
Ellerini bırakmak nasıldır kimbilir sevdiceğin?
Kırkı çıkmamışsa henüz bir sevdanın…
seni öylesine büyüttüm ki düşlerimde
her gün biraz daha ulaşılmaz oldun
sevdan işledikçe nakışını bir bir bedenime
ardındam sürüklenen bir uyurgezer oldum.
merak ettim hep Tanrı'yı sorgulamak gibi,
Kaç gündür geziniyorum kıyısında kelimelerin
Kimileri tanıyor beni hemen, gülümsüyor
Terlemiş avuçlarımı görenlerse
Mecaza bürünüp ağırlaşıyor
Ne vakit yazmak istesem saçlarına dair
Bir başına kalıyorum gecenin ortasında
Ne gözlerin çıkmaz sokak olacak gözlerime
Ne de ellerin ellerime son durak
İstanbul ortasında kalmış bir gezgin gibi
Her defasında bir başka güzelliğini keşfedeceğim
Kızıl olsun dediğim siyah saçlarını
DAVETSİZ MİSAFİR
Ey sevda! ne demeli sana bilmem ki
Bu gece yine ansızın kapı başımdasın
Dur orda! Girme içeri,ne olur
Bir başka gönül bul kendine, işlenmek için
İKİ YÜZLÜ YÜZSÜZ AŞIK
Ne zaman seninle yüz yüze gelsem
Beynimle yüreğim birbirine düşer
Anlamaz bedenim yüreğimin derdinden
Duygularımsa hiç uslanmak bilmez
Ve iki yüzlü bir oyun başlar aramızda
hatırlayabildiklerimizdir hayat,
yaşadıklarımız değil.
aralamak için daralmış penceresini hayatımın
bırakıyorum kendimi şehrin sokaklarına.
can atıyorum yeni bir insana merhaba için
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!