Naif Zamanlar Şiiri - Şaban Durmaz

Çocukluğumda hiçbir zaman inanmadım
Kırmızı Philips radyomuzun içinde
Askeri üniformalı ya da takım elbiseli
Adamların yaşadığına
Ve Hükümetleri onların kurduğuna

Çocukluğumda hiçbir zaman inanmadım
Hızır'la İlyas'ın dualarla sakladığımız
Karton evin üzerinden geçip
Bizi kiradan kurtaracağına
Ve Hüseyin Abimin tamirhanesinde
İstese bir Ferrari yapacağına

Çocukluğumda hiçbir zaman inanmadım
Cüneyt Arkın'ın Bruce Lee'den bile iyi dövüştüğüne
Ve Müslüm Gürses'in yasal anlamda
Esrar içme izni olduğuna

Çocukluğumda hiçbir zaman inanmadım
Halley kuyruklu yıldızının
Fatihayı ezberlemediğim için
Dünyaya çarpacağına
Ve Sakallı bir bebeğin Deccal olarak doğacağına

Çocukluğumda hiçbir zaman inanmadım
Biz zengin olmayalım diye
Türkiye'deki tüm petrol kuyularının
Amerikalılar tarafından betonlandığına
Ve MİT'in tüm maaşlarının
Amerikalılar tarafından yatırıldığına

Çocukluğumda hiçbir zaman inanmadım
Çernobil radyasyonu yüklü çayların
Temiz olduğuna
Ve şeytanın annesini üzen çocukları
Cehenneme kaçırdığına
Evet hiçbir zaman inanmadım sünnet olunca
Adam olacağıma ve buna benzer
Bir dolu fantazyaya.
Ama inanmadım
Yalnızca inanırmış gibi yaptım
Çünkü herkes o kadar naif
Bir o kadar yoksul ve cahildi ki
Onların mutlu dünyasını yıkmak
Çocuk olsam bile üzüyordu beni

İnanır gibi inandım
Ve dersime o kadar iyi çalıştım
O kadar iyi becerdim ki bunu
Artık onlar bana üzülüyor
Naif dünyamı yıkmamaya onlar
Özen gösteriyordu.