Nahil Boztepe Şiirleri - Şair Nahil Boztepe

Kalbimde bir sız var, kimsenin bilmediği,
Derdimi açyorum, haydi dostlar toplanın!
Bu bir sevda masalı yüzümün gülmedigği,
Hikayesi başliyor, nur yüzlü Aleyna’nın.

Yurdum yuvam garipti, gurbet elde yaşardım,

Sevdiğim uğruna, ağlayan şahsın,
Yeniden canlandı, sisli mezası.
Yıllardır içimde,susmayan ahsın,
Bitmedi gönlümün, senli ezası.

Anladım ki sevda,ben için puç’muş,

Sevdiğim uğruna, ağlayan şahsın,
Yeniden canlandı, sisli mezası.
Yıllardır içimde,susmayan ahsın,
Bitmedi gönlümün, senli ezası.

Babamın, umudu; üç dal fidandı,
Hamdolsun, dallarım yetişti derdi.
Birisi kırıldı, kökten budandı,
İçine gömüldü; sızı, derdi…

Görsem ki bir balıkçı,denize olta atmış,
O an çok üzülürüm. o an çok sıkılırım.
Düşünürüm balığı ağzına iğne batmış,
Sanki de o oltaya; o an ben takılırım...

BAŞAK CENGIZ'IN ȘİİRİ

Nur yüzlü Başak Cengiz henüz gençlik çağında,
Bir cani tarafından vahşice öldürüldü.
Ta ruhumda hissettim ürperdim çığlığında,
Sanki açık yarama tuz biberler sürüldü.

Arkadaş!Sorarsın ben kimim diye?
Ben!kendi kendimin arkadaşıyım.
Diyorsun bu yaşta,bu aklar niye?
Ben!Çünkü ömrümün,kara kışıyım.

İstersin mazimi,açayım sana,

İçerimi yaktım, hicran narıyla,
Dinleyin diyeyim,ben gurbetimi.
Çok defa inledim, bülbül zarıyla,
Sonunda kaybettim metanetimi.

Gurbet elde,bir başıma, yapayalnız yaşar’ken,
Hem mutluluk,hemde hüznü, yaşıyorum bir an’da,
Bazen dolan gözlerimden, göz yaşlarım taşar’ken,
İçten içe hep hıçkırdım,boğuldum bu umman’da

İnsanların bitmez dünya hevesi
Kardeşin kardeşle mal davası var
Bağban küsmüş bağa gelmez sevesi
Bülbülün kargayla dal davası var