Nağme-i Dil-haste Şiiri - Ali Canip Yöntem

K arşımda nûr-ı sâf u sefîdiyle mübtesim
Titrerdi Zühre; her taraf âlûde-i sükûn,
Deryada bir tefekkür-i mühim, keder-nümûn;
Çamlıkta bir nigâh-ı garîbâne mürtesim...

Yalnız, garîk-ı fikr idim; sahilin harâb,
Öksüzce sâkitiyyeti a'sârdan müdâm
İtha f ederdi ruhuma bin nuhbe-i peyâm,
B i n nuhbe-i peyâm ki meşhûn-ı iktirâb..

Âfâk şimdi reng-i remâdıyla büsbütün
Ağlar gibiydi nekbet-i ömr-i beşer için;
Nâgâh uzakta bir keman efgâna başladı;

Geldi udum hayâlime pür-âlem-i tebâh:
Birden bütün sirişk-i gamînim boşandı, âh
Ben ağladım, o nağme-i dil-haste ağladı! ..