yeni tomurcukken daha
sevdamız
pembe beyaz
buğusu üzerindeyken henüz
kaygılara boğulduk sevgili..
Kırmızı karanfiller
öksüz kaldı
gidişinle;
sevenlerin mahzun.
Bahar şarkıları söylerken biz,
'her yeni gün güneşi sunmaz'
ne zaman kuş cıvıltılarıyla uyansam
ne zaman karanfil kokuları dolsa içime
ne zaman güneş yaksa tenimi
bir yanım fırtınaya şemsiye tutar benim
kalabalık caddelerinde
yürürken bu koca şehrin
insan yüzleri geçiyor
gözlerimin önünden
ben seni arıyorum
sessizlik değil bu
duyamadığın ses
bir birikimin
damla damla çoğalan
çığlığı
kanatırcasına patlayacak
okyanusun sesini dinlemek istiyorsan
gözlerini kapatmalısın
kulaklarını dört açmalısın bir yerine
rüzgarı önüne katıp
hissetmelisin
diptekiler canları
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!