Nagihan Karadağ Şiirleri - Şair Nagihan ...

birdenbire,
gün ortasında,
üstelik
etraf kalabalıkken oldu..

gözlerim,

içkime söz ediyorsun.
şaka belki..

ben de istemez miyim
ayıkken sevmeyi seni...

gidiyorum..
eski bir azeri türkü
eşliğinde.
başımda kavak yelleri
esiyor estiğince...
ayaklarımı yerden

ben
kuşbakışı
bakmaya çalışırken hayata
sen
gözlüğümün eksik cam parçasıymışsın...

ömrüm
güneşli bir bahar gününde
son bulsun
bulacaksa
tekmil çiçeklerle donanmış
toprak

Hürriyetimsin boydan boya
Bağlamaya kıyamadığım;
Sevincimsin, övüncümsün
Bir tanemsin

İnancımsın uğruna savaştığım.

insanın kendisiyle
başbaşa kaldığı andır
gece

el ayak çekildiğinde
sorularına

Koy usulca omzuma elini
ister dost
istersen sevgili gibi.
Rüzgar okşarken yüzümüzü,
köpürdükçe köpürsün deniz
hırsından.

seninleyim..
bütün sesler sustu,
bütün görüntüler görünmez,
bütün değerler değersiz.

bir tek sen..

nokta(.)
deyip de geçme
önemli!

gösterir
sana