Vadiye düşmüştü bir kurt.
Say ki, yok kurtuluş.
Vadi boyunca yürüdü.
Dikenler üstünden,
Çalılar arasından ayaklarını sürüdü.
Yukarıdan, kayalıklardan,
VAN - Hoyrat
Van, Van,
Urartu’nun diyarı Van,
Tarih dolu taban,
Gök kubbemiz olsun tavan...
Yalnız kurt; tektir, yalnız yaşar.
Gün olur ki, feleği şaşar.
İş başa düştüğünde, kalkıp,
Neçe dağlar, tepeler aşar…
Yalnız kurt; kimsesizdir, tektir.
Bir yalnız kurttu, kendini adamıştı halka,
Etrafındaki ihanetler halka, halka,
Gene de hayatı sürüp gidiyordu,
Sürünerek, debelenerek, düşe kalka…
Durup ta bakmadı kalıbına, yaşına,
Ta ilk günden sineme saplandı bakışın, dön gel.
Öyle baktın; şimşekti içime akışın dön gel.
Ne tufan, ne boranla anlatabilirim bunu,
Geldi kavurdu ateşin, ne bu yakışın dön gel..
Ey son ateşim! Neydi karşıma çıkışın dön gel.
YOZGAT - Hoyrat
Yozgat, Yozgat,
Yiğitlerin harmanı Yozgat,
Her sürüde binler var,
Gel sen de yoza yoz gat...
Akrabaların ettiği işi duydunuz mu?
Yine bana yüz çevirmişler bu bayramda…
Elinizi o vicdanınıza koydunuz mu?
Yine bana yüz çevirmişler bu bayramda…
Akrabaların gittiği yolu gördünüz mü?
- Adam Olmak İsteyen Bütün İnsanlığa...-
Adamın berk olur yumruk vuruşu,
İşte böyle olur adam duruşu…
Ağır olur kalkışı, oturuşu,
İşte böyle olur adam duruşu…
Adana, Adana,
Çukurova’nın büyüğü Adana,
Orada kışın oturacaksın,
Yazın yaşanır mı a dana?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!