Nadir Çitil Şiirleri - Şair Nadir Çitil

DÜŞÜNÜR KİRVEM

Yağmurla yağıp da rüzgarla esen
Yorulmuş gölgede oturur kirvem
Bilmem hangi engel hızını kesen
Oturur gölgeye düşünür kirvem… Nadir ÇİTİL

DİLLER PERİŞAN

Küstürdüm kalemi yazmıyor gayrı
Dörtlükler dilimde kâğıt perişan
İstesem de ondan kalamam ayrı
Cevabı hazırda diller perişan.

Sivas’a gitmişsin seni görmüşler
Şiirler okurken doğrumu gardaş
Sahneye çağırıp şiltte vermişler
Milletin önünde doğru mu gardaş.

Fotoğraf çekmişler masa başında

Yanar yürek közü görünmez içten
Tanınmaz olmuştur sakaldan saçtan
Kaybetmiş yavrusun gencecik yaşta
Bir baba ağlıyor vay kuzum diye.

Harap etmiş dolu yağmur çisiyor

Efkar bastı gönlüm bilmiyom neden
Boğulur bedenim bir kaşık sudan
Çarparken yüreğim yanıyor midem
Daldım hayale bak ağlıyor gözüm

Sen yoksun yanımda herşey nafile

BİR DELİ GÖRSÜN

Var mısın gardaşım biraz gezelim
Memleket bir uçuk bir deli görsün
Destursuz bağlarda bostan bozmaya
Memleket bir uçuk bir deli görsün… Nadir ÇİTİL

KİRVEM DEDİM

Ne güzel başlıktı ne güzel ayak
Kirvem dedim sana bu böyle gider
Bazen sevgi saygı bazen de dayak
Kirvem dedim sana bu böyle gider… Nadir Çitil

Kavgamıza bakıp küstüğüm sanma
Şahsını köyüme beklerim kirvem
Söz verdin sözünden sakın ha dönme
Şahsını Gürün’e beklerim kirvem… Nadir ÇİTİL

İki bedeviyiz çölde yanarız

Kara bulut çökmüş dağın üstüne
Yağmur mu yağacak dolu mu bilmem
Sevdiğim bir dostum küsmüş dostuna
Kızıpta küstü mü, nazmıdır bilmem

Yıllarca sevmiştim gardaşım idi

ÖVÜYOR KİRVEM

İlçesi köy kadar köyünü bilmem
Durmadan köyünü övüyor kirvem
Ne dese severim haline gülmem
Durmadan köyünü övüyor kirvem.