Nadir Çitil Şiirleri - Şair Nadir Çitil

FİDAN DİKELİM
Onca Yazıp çizdin nereye vardın
Her mısrada kendi nefsini gördün
Ne zaman düşünüp huzura erdin
… Yeter gel Mevla’ya boyun bükelim
… Özümüz toprağa fidan dikelim… Nadir ÇİTİL

Yaşını unutmuş güreş tutuyor
Gençlere özenmiş kükrüyor kirvem
Kimisini kucaklayıp atıyor
El ense çekiyor bitmemiş kirvem… Nadir ÇİTİL

El ensede çeker tuşta ederim

___ ATIŞMA ¬¬___

MAHŞERE KADAR

Yeter bitsin artık kurbanım deme
Sürecek davamız mahşere kadar.

NERDESİN HANİ?

Er olan meydandan kaçar mı kirvem
Başımın tacısın ben seni yermem
Bana kayıp demiş kendini görmem
Gazteler yazıyor nerdesin hani… Şevki KAYATURAN

BAKSINLAR DİYE

Dilendin, döşürdün çocuk büyüttün
Ömrünün sonunda baksınlar diye.
Binbir hayal ile ömrün çürüttün
Ömrünün sonunda baksınlar diye.

Sunam sen geleli kırk yılı aştı
Verdiğin ilk resim hala cebimde
Bak sevdiğin perçem ne hale düştü
O gençlik yılların hala aklımda

Gözüm hep sendeydi koyun sularken

Bileydim bu günü bekar kalırdım
Yaşardım hayatım havam alırdım
Sonunda belkide garip ölürdüm
Evlenip bu günü görmezdim bari

On iki senede beş çocuk oldu

Siyaset deyince ilk gelen akla
Bozulmuş ayarlar hep tepe takla
Vekilin ağzında ıslanmaz bakla
Şimdi artık Büyük Birlik zamanı

Yıllardır hepisi tek tek denendi

ÇEKTİĞİM KİRVEM

Kurban dedin bana kurbanlık ettin
Yüz üstü bırakıp çekilip gittin
Beni Kangallıya ucuza sattın
Nedir ki bu senden çektiğim kirvem.

Öksüz kaldığımı yeni anladım
Anamda değilde kuzum da yavrum
Severken kuzumu birden ayrıldım
Anamda değil ki kuzum da yavrum.

Kuzum ayrılığın zor geldi bana