Hatice Elveren Peköz
Ey bozkırların deli kızı,
Yüzündeki o fitnat gülümseyişi bir ben gördüm
Bir de bozkır çiçekleri…
İçinde gizlediğin firdevs çiçekleri rengindeki kahkahaları özgür bırak.
Bırak, kıskandırsın tüm çiçekleri.
Gözlerinin hüznünü, bozkır çiçekleri gölgeleyemez.
Ama bütün şairleri gittiğin o bozkırlarlara, geçtiğin yollara çağırır.
Malumdur ki o bozkır çiçekleri, gözlerine dahi eş olamaz.
Gölgeleyemez gün buğusu gülüşlerini.
Sen yine de içinde gizlediğin kahkahaları özgür bırak.
Bırak ki o nadide çiçeklerinin peşi sıra tükensin yıllar.
Hatice Elveren Peköz
Kayıt Tarihi : 10.12.2017 16:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hatice Elveren Peköz](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/12/10/nadide-cicekler-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!