unutmuştum sevmeyi sevilmeyi
sen adeta ezberlettin bana
neredeyse tamamen yitirmiştim hayallerimi
ne de güzel sen çıkıverdin karşıma
bana delicesine sevdirdin kendini
senin her gülüşünde
çiçekler rengarenk açar gönül bahçemde
senin her nefes alıp verişinde
ben de buralarda soluklanırım sayende
sevdanla ruhum canlanıyor
hasretinle yüreğim yanıyor
inan ki seni sevdiğimden beri
ben de şaşırıp kalıyorum
bu kalbim yokluğuna nasıl dayanıyor
ben senin hem gecenim hem de gündüzünüm
dünyaya gülen mutluluk yüzünüm
sen benim
ruhuma can veren yemyeşil baharımsın
sensiz olamam yokluğunda yapamam
inan ki sen benim yarımsın
yaşadığımı sen gelince fark ettim
bil ki nadastaydı yüreğimdeki sevgim
şu anda kainatın en mutlusu benim
seninle dünyaya yeniden geldim
10.10.2007
Hüseyin Erdoğan
Kayıt Tarihi : 10.10.2007 09:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Erdoğan](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/10/10/nadastaydi-sevgim.jpg)
kalemine yüreyine sağlık
unutmuştum sevmeyi sevilmeyi
sen adeta ezberlettin bana
neredeyse tamamen yitirmiştim hayallerimi
ne de güzel sen çıkıverdin karşıma
bana delicesine sevdirdin kendini
senin her gülüşünde
çiçekler rengarenk açar gönül bahçemde
TÜM YORUMLAR (3)