Yaşamak...
İnsan olarak doğduğun bu dünyada,insan olarak yaşamak.
Mutlu olduğun zaman gülmek,üzüldüğün zaman ağlamak...
Masum bir tebbesümün,trilyonlara değişilmiyeceğini bilmek...
Uzanan bir dost eline sıkı sıkı sarılmak;
geçenlere yanmak yerine,geleceğe dört gözle bakmak...
Yaşamak...
Nice sıkıntım var dediğin zamanlarda;
hatırlamak bir dostla paylaşmayı efkar-ı.
Birlikte bazen hüngür hüngür ağlamak,
bazen katıla katıla gülmek.
Yaşamak...
Bir annenin yavrusuna sevgisi gibi,
bir babanın çocuğuna olduğu kalkan gibi,
sevmek,sağlam durmak...
Yaşamak söz gelimi zor,
ozaman yaşamak;
inadına zor-u başarmak.
Kayıt Tarihi : 14.5.2012 15:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sabri İnanç Çetin](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/05/14/nacizane-yasamak.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!