Naçarıdan Naçarı Şiiri - Seyfi Karaca

Gülbenzinde dile gelmiş tülhanlar
Zülüflerini buğday başaklarından yolduran tülbentlere sarınmış yaşmaklı
Gün arnacı yokuşlarında kimi görse kendi sanır
Yakut yadelerin çeyiz sandığından sevmeler sarhoşluğu firuzan
Bulmuş da öyle avunur gibi yaban yelde
Alazlanan harlarda
Nasıl bir harmansa gayrı emanet bir vebal cansınır gibi özüne
Yükünü karıncalarla katarlanır
Güller ile doğar bahara
Gazeller ile göçer güzün iklimini seyr-i sefer...
Nasıl bir harmansa,
Bir kuşam sehmini kuşlar ile yavan yaşıkta bölüşen
Onca dağlar teslim alıp, dörtbiryana dağıtarak sızısını derdini
Çığırını günaydınlarla ağaran şafakla pürsüyem
Hemen toprağa koyulup düşen yollara nideyim
Kimsesizlerden kimini sorar nasıl bir harmansa savrulan saçılan
Dertlinin dertlisi değilse bile zaman
Zamandan öte, kendi halından beter seven insan
Aşk derdini biçip ekene ille de ille
Naçarıdan naçarı

Seyfi Karaca............Ocak / 12