Dünya bataklığına düştüğüm günden beri,
Çırpındıkça çamura bulandım, Ya Muhammed!
Günahlar deryasına az menfaat uğruna,
Utanıp, sıkılmadan dalandım, Ya Muhammed!
Hakk’a hakikate sarılacağım yerde,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta