Naat "GÜL" Şiiri - Ferhat Ulutekin

Bir ömür mevsim mevsim, baharları yokladım...
Kat kat mesafeleri, yürüdüm adım adım...
Gül Sen'i bulmak için, zaman ve mekanlarda,
Zorâki tebessümle, dikenleri, kokladım...

Kaç bahar açtı San'a, kaç bahar açtı kucak? .
Duâya durdu dallar, duâya durdu yaprak..
Bir hasret sancısıyle, kahrolurken insanlık,
Bilmem kaçıncı bahar, San'a kucak açacak...

Eridik pençesinde, sisli hâtıraların..
Aşk diye yutturulan, çirkefli riyâların..
Oyun eğlence ile hebâ oldu zamanlar,
Şimdi esiri olduk, asılsız hülyâların...

Ne istikbâl ne gaye, kin zulüm dağlar kadar,
Bir hayal ikliminde, göz gördüğünü arar...
Samimiyet kardeşlik, duyguları bozuldu,
Tebessümün yerinde, artık sahte gülüş var...

Sakatlanan vicdanlar, çirkeflere tas tuttu,
Bir mâtem yaşandı ki, mâtemleri yas tuttu! ..
Bozulan iklimlerin, sisli havalarından,
İnciler karalandı, altın, gümüş, pas tuttu...

Bülbülün mekânını, şimdi baykuşlar aldı..
O heybetli dağların, başını kışlar aldı..
Teraziyi bozanlar, ölçüleri şaşırdı! ..
Adaletin yerini, acâip işler aldı...

Diyâr-ı İslamda hergün, gözyaşı ve kan aktı! ..
Ebu cehiller yine, nice mâsum can yaktı! ..
Özledi ümmet Sen'i, çatladı sabır taşı,
Yöneldi yollarına, San'a devr-i ân baktı..

Ezilen bakışlardan, yağmur olur akarım...
Kanayan yüreğimle, hep Bedir'e bakarım..
Ruhum Uhud günüyle, işlenirse gergefte,
Kararan şu bahtımın çırasını yakarım..

Dolştım yeryüzünde Sen'den ayrı başıboş,
Sana uymayan ölçü Sen'siz hayat fikir boş...
Ayrılık girdabında, yalnızlığı yaşadım..
Varlık seninle güzel, kâinat seninle hoş..

Sen'i gören bakışlar, San'a hayran, râm olur..
Sen'i yaşadığım gün, mutlaka bayram olur..
Keşmekeşi silerim, tarih sayfalarından..
Elbet esâret mahkûm, hürriyet dâvâm olur..

Yüreğimde kaynayan mağmaların izi var..
Hasret ummanlarının çektirdiği sızı var..
Gül! . en güzel iklimler, mevsimler sana meftûn..
Yağmalanan ruhumda, sevdâların özü var..

Gel ey Gül! . Ayrılığın bize ıstırap verir..
Haremeyn'e uzanan, yollardan kokun gelir..
Kumları alev alev, çöllerden kokun gelir.
Asırlarca uzayan, yıllardan kokun gelir..
Her dem kıbleden esen, yellerden kokun gelir..
Adını sayıklayan, dillerden kokun gelir...
Binbir çiçek özünden, ballardan kokun gelir..
Bahçe bahçe açılan, güllerden kokun gelir..
Meyveye çiçek açan, dallardan kokun gelir..
Gel ey Gül! . Sen'sizliğin, bana ıstırap verir...

Nisan 2007