Avâreyim, zamanın sis salmış dırmacında;
Haberim yok kendimden, divâne geziyorum.
Arz eylerken maksadı urganın kıskacında;
Bir anlık veli olup bendimi siliyorum.
Düşüncenin zifrinde arkadaş! Esriyorum
Tül gibi oldu aklım senânın semâsında.
Süt, sefit sayfalarda kumarsız eskiyorum,
Tenimin can derdiği payitâht hırkasında.
Öznesi düşük cümle yüklemin peşi sıra
Tıpkı onlar gibiyim, özümü özlüyorum.
Sonsuz kere anılan hünkârın ardı sıra;
Avucumu açarak hakanı söylüyorum.
Bir adım arkamdaki gölgeler karaltılı
Sokaklar boşaltılmış, gökyüzü muhtırada.
Salınarak yürüyor; ahu içmiş, sancılı
Kıvrak menderes oldu bahtım ki; züleyhâda.
Semâdayım, amansız yandım nârın arşında
Tek ciltlik defterimin mührünü izliyorum.
Yolumun tükendiği sisli yolun sathında;
Zaferin şen türküsü; eceli bekliyorum.
29.05.2006 23:02:00
Yılmaz HelimerginKayıt Tarihi : 29.5.2006 23:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tıpkı onlar gibiyim, özümü çekiyorum
Sonsuz kere anılan padişahın tahtında;
Avucumu açarak hakanı söylüyorum.
Gerçekten nefis dizeler...
Saygılarımla
TÜM YORUMLAR (7)