Naat Şiiri - Ekrem Bilim

…
Annesini görmüş
Bir bebeğin çırpınışıyla
Bekliyoruz Seni
Hira’dan inerken ki
Telaşınla bekliyoruz.
Kâsım’ın son nefesi
Fâtıma’nın gözyaşıyla
Hatice’nin sevdasıyla bekliyoruz.

Gel ki
Sönsün yine
Tanrıcılık oynayan ateşler
Yıkılsın burçlar
Yeksan olsun
Kalplere çekilen peşkeşler
Ve boğulsun
Semâve’ye kaçan Sâve’nin suyunda
Göz pınarlarımızı tıkayan kalleşler.

Ebû Leheb’in hasedi elimizi kurutmadan
Ebû Cehil’in inadı yolumuzu sapıtmadan
Yer ağırlıklarını dışarı çıkarmadan
Güneş dürülmeden
Gebe develer yavrusunu düşürmeden…
Gel
Ey Nebî!

Gel ki
Kan yerine
Kelebekler otursun yetimin ellerine
Güneş
Bedir sabahı gibi üzerimize doğsun
Elin elimizde
Biat edelim her Akabe’de
Hendek’te fırtınan
Uhud’da kılıcın olalım
Suffelerde sesini duyalım
Sancaklarda adını okuyalım
Ayağına diken batsa
Sen hüzünlenme
Yerine biz kanayalım.

Gel
Ey Nebî!
Seherimiz ol
Ölüp de yaşatırsak
Şahidimiz ol
Üşürken güneşimiz
Yanarken bulutumuz ol
Dizimize derman
Aklımıza furkanımız ol.

Ebû Bekir
Bilemez sensizliğin kasvetini
Ömer bilemez
Ayetlerini saklayan sayfalar
Senin mührünü
Bizim kadar özleyemez
Sevr Mağarası ağlayamaz
Bizim kadar
Kalbinde koruduğu kutsal emanete
Ve
Her Cuma ilk Cuma gibi
Gözleri ufukta Kuba Mescidi
Bizim kadar
Akıtamaz Ranuna’ya hasretini.

Gel
Ey Nebî!
Yesrib kadar bekliyoruz Seni
Gelirsen Medine oluruz
Her birimiz
Eyyûb el-Ensarî oluruz
Ayaklarına turâb
Yoluna Ebû Bekir oluruz
Yatağında emanetçi Ali
Hayada Osman oluruz.

Gel
Ey Nebi!
Annesini görmüş
Bir bebeğin çırpınışıyla
Bekliyoruz Seni.
…

(19 Nisan 2014 Afyonkarahisar)