İnkar Şiiri - Ekrem Bilim

Aheste çekilen kürekler
Rüyaları uyandırmışsa,
Yakamoz kırılır
Mehtap kanar
Bulutlu gecelere,
Yorgan misali sarılır da
Kabus olur döner,
Döner geriye hayaller.

İşte o zaman,
Bir köşesi düşmüş yıldızlar
Dört köşe olamazlar.
Çölle vahayı birbirine
Altın saçlarıyla bağlayan kızlar
Gecenin ayazını ağıtlarıyla ısıtamazlar.
Izdıraptır kara kardelen,
Müjdedir maktüle katil.
Teslim eder gözyaşını o vakit
Azgın dalgalara sahil.

Sonra,
Parmakların arasından bir bir kayar sözler,
Ketum olur gözlerin.
Uykular yorulur.
Onca mendil sallanır her limanda
Gitmeyenlere
Gelmeyenlere
Kalmayanlara.
Sorgulanmamış hayat yaşanmamış demekse
Yaşanmamış hayatın
Sözleri de sevdasız kalır.
Ve
Eşinir çöplüklerde
Sahipsiz bir köpek gibi
Sevdasız sözler.

Ki …
Bu kelimeler benim değil.
Gözyaşı benim değil
Yalanlar, inkarlar
Su damlatan testi benim değil.
Posası çıkınca arkaya atılan
Yer bulamayınca hayallere oturan
Gizlenen açığa çıkan
Ne varsa benim değil.
Kuşun kanadındaki gümüş
Gündüzü ezen geceyi üzen bakış
Benim değil.
Ben,
Benim değil.
Ben,
Ben değil.