N’olur... Şiiri - Mustafa Usta2

Allah’ın verdiği özelliğini,
Şekilden şekile çizmesen n’olur…
Özündeki masum güzelliğini
Kötü huylar ile bozmasan n’olur…

İnsan yaratıldın, insanca kalsan,
Doğruluk yolunun tadını alsan,
Zalimliği tutup, yerlere çalsan,
Bir gün de mazlumu ezmesen n’olur…

Çok mu zordur sanki özüne dönmek,
Mevlâ’ya verdiğin sözüne dönmek,
Yunus yüreğinin közüne dönmek;
Sevgiye bin kuyu kazmasan n’olur…

Ettiğin bin zulmün kime ne kârı,
Bir düşün kaç kulu ağlattın zârı,
Üç günlük hükmünle hak etme nârı,
Kendi fermanını yazmasan n’olur…

Hakîkat nerede birazcık düşün,
Dünya nimetini almışın peşin,
Toprağa girersen zor olur işin,
Karıncayı dahi üzmesen n’olur…

Vay yanlışa dalmış nice kullara,
Nemrutun izleri çıkmış yollara;
Bin işaret bulur baksa dallara,
İbretlik gözünü büzmesen n’olur…

Ölümden kaçış yok, yanı başında,
Nerde ne zamandır, hangi yaşında,
Birgün adın yazar mezar taşında;
Nefsine kul olup, azmasan n’olur…

24 Ekim 2010

Mustafa USTA