N a m e Şiiri - Erol Dal

Ana beni eversene
bak güz oldu yine,
bayırlarda çiçekler soldu.
Bende ana bende
...
Ana beni eversene
Şarkı türkü söylesene
Merada gördüğüm inek,
meyül meyül ağlıyordu.
..
Hava soğuktu
üşüdüm
ana beni eversene.
Çiçekler de kokladım bir bir
papatyalar en sevdiğim
ana beni eversene
....
ana ever beni
bak yoksa şiir yazarım.
valla billa bak ciddiyim ana.
ya ever kurtar beni hasretimden.
yoksa
abaza şairler arasına
bende katılırım.
................
Ana,
Beni everme,
Şairlik daha güzel
şiirde.

Unuttum, ihtiraslarımı birden
döküldüğü yerden uzağım şimdi
Kaynak bulduğum yerden
Selamlar.
Sana,
Babama da.
İlham olan sarı danayıda unutma.
birde,
tavan arasında sakladığım resmi yolla bana.
Muhtarın karısı,
Ayşe'nin.

Sonsuz Selamlar.
...
Oğlun, sıska Malak.

Not: Mektubu muhtara okutma.

Erol DAL.