Muzaffer Çavdar Şiirleri - Şair Muzaffer ...

Karabulutlar dolaşıyor üzerimde
Sensizlikle boğuştuğum her günde
Boğulmak üzereyim can nehrinde
Demlenmiş sevdamın çöken hasretinde

Yüreğimde yaktığın kor alevlerle

Bir ayrılık rüzgarı esiyor bugün
Nereden geldiği belli olmayan
Ne lodos ne karayel
Çok deli esiyor bu ayrılık rüzgarı
Birşeyler koparıyor yüreğimden
Alıp götürüyor birbaşka diyarlara

Seni yazıyorum her gece
Ay ışığıyla semaya
Ve seni arıyor yorgun gözlerim
Gecenin zifiri karanlığında
Biliyorsun sana nasıl yandığımı
Ne olur kayıtsız kalma

Senı hiç görmedim

Sesını duymadım

Eline, elıne dokunmadım

Yasaklar şehrınde yanlız ben
seni hergun düşünürken
kömür karası gözlerin kalem kaşların
tel tel yüzüne dökülen sıyah saçların

senın tarifin yok anlatılmaz anlatılamaz

Körkütük bir aşk
Zehır zemberek bır sevda
Söküklerle dolu yamalı kalbimiz
Yaralıyız...
Zavallı bu sevda yolunda

Çaresizliğimin zirvesinde
Yarı sevinç, yarı sensizliğin burukluğu
Aşk denen illetin yakama yapıştığı andan itibaren.
Kurumuş çiçeklerin
Goncaların ve menekşelerin kokusunu
Seninle tattım

biliyorum aklının bir köşesindeyim
her zaman olmasada arada bi düşünüyosundur beni
ben senden sonra unuttum herşeyi,senden başka
yaşadığımı sanıyor oysa ki herkes

ama yaşamıyorum aslında ben sensizz

restore edılmış aşıklarla yaşıyorum ben
tadilatta yüregim ey yar
yıktı yıne gıdışın beni
aşıklar bıle kabul etmıyor artık beni

sen gidince herkes el çekti benden

Son yapragına kadar yolunmus
Bir aşk kurbanı,
Bir fal kurbanı...
Papatyanın sarısına benzetiyorum saclarını
Yemyeşil bir göz etrafında savrulan saçlarını
Umutları karanlık,