Muz kabuğu Şiiri - Mustafa Tunca

Kirli duygulardan damlayan
Kırmızı sularla alırım abdestimi
Bırakırım ayak izlerimi bastığım kalplerde
Seni düşünürüm sonra
Çalarım kayıp melodimi bulamadığım bam telinde
Anlamsız kar taneleri uçuşur
Masmavi damlaların yerine
ve Tanrı posta kutusuna bakmaktan vazgeçmiştir
Dualar yitirmiş benliğini, renkleri solmuştur.
Kim girerse girsindir artık kapıdan
Yada kim çıkarsa çıksın.
Nede olsa dokunulmamış yerlerinde aramadım sevdayı
Dokunulmamış sevdalarda aradım seni...
Bulamadım
İsteksizce atan bir kalbi hızlandırmıştın halbuki
Atışlarında ki anlama karışmıştın
Sonrası malum
Ayni muz kabuğu
Ayni düşüş
Arkasından abdestim kaçar
Söverim gelmişe geçmişe
Affedemem gözlerimi bir süre
ve zaman geçer usul usul
Acıtarak
Yüzümü yıkar, traş olur, gözlerimi affederim
Güneş doğacak nasıl olsa tekrar derim
İnanmasam da henüz bu maviliğe
Yelkenimi açar teknemi bilinmeyene sürerim...