Kaderin benim için çizdiği çizgileri boyamaktı tek amacım.
Biraz renklensinler istedim.
Sıkılmıştım bu kara kalemlerden.
Elimdeki fırçaya her boya ya dokunuşunda heyecandan çıldıran yüreğim,
Yine aynı kaderin çok eski bir oyununa geliyordu.
Mutsuzluk üzerine oynadığı oyunlardan.
Beni başrole seçmesiydi zoruma giden.
Ne doğaçlama yapabildim,
Ne de senaryoyu anlayabildim.
Sadece oynuyordum,
Gözleri görmeyen bir çocuğun körebe oyununu.
Kayıt Tarihi : 12.2.2013 14:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!