Gülden ayrı bülbül için,hayat anlam taşıyamaz,
Sevgiden insan ölmez,sevgisizse yaşayamaz...
Altın kafes mezar olur,bülbül mutsuzsa eğer,
Gül bülbüle aşık ise,mezar-cennet eşdeğer...
Mutsuz ağaç çiçek açmaz,bülbülse gül aramaz,
Mutlu insan lazım bana,mutsuz olan yaramaz...
Söyler dudak,duymaz kulak,kırar bir tek kelime,
Öldürürdüm o sözcüğü,ah bir geçse elime...
Kalpten söylenmişse eğer,bir kelime bana yeter,
Eğer mutsuz edeceksem,hayat ölümden de beter...
Her şey bir anda biter,yoktur kemiği dilin,
O kelime mutsuzluksa,benim defterimden silin...
Boncuk boncuk gözlerinden,boncuk boncuk yaş dökülür
Kaya gibi yüreğimden,lime lime taş sökülür...
Sonra ümit kaybolur,günler boyu ağlanır,
Sevenlerse mahvolur,yürekleri dağlanır...
Hayat yalnız yaşanmaz,sevilmez tek başına,
Bu sefer de ağlarsın,döktüğün göz yaşına...
Küçücük kurt olursun,kendi kendini yersin,
Dilim tutulsaydı da söylemeseydim dersin...
04-03-1996 21.15
Mustafa Asım ÇankayaKayıt Tarihi : 20.11.2006 17:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Eşimle evlenmeden,daha nişanlıyken bir tartışma esnasında söylenen ''mutsuzum'' kelimesine ithafen yazılmıştır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!