Mutsuzluk karanlığın kardeşi
herşeyi bağışlayansa kendisi
şüpheciliğinden dolayı yüreksiz biridir.
En son ve en derin hayranlığım
insan mutluluğunun özlemini çekmemdir.
Mutsuzluk karanlığın kardeşi
gördüğüm akşamlar içimdeki
hüzünler iyice büyür.....
Ama arkasını getiremedi
şiir bitirilemeden kaldı
Kalbi diriydi,yaşıyordu çünki
iki renkli gece geçirdi
Ama asıl gördüğü şeyin
bunlar olduğu pek söylenemezdi.
Kayıt Tarihi : 27.10.2004 21:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Tamaç](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/10/27/mutsuzluk-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!