hüznün son bulduğu kavşakta;
elimde tek bir gülle
ay ışığının ılık ılık esen rüzgarında;
dim dik bir çınar gibi duruyorum ayakta:
mutlu ve ağır başımla cesurca
ve diğer elimden sımsıkı tutuyor kadınım sen,
tüm benliğiyle en az ben kadar cesur ve mutlu.
yanımızdan koşarcasına geçen karanlıklara aldırmadan
yalın ayaklarımızla biz yinede birbirimize koşuyoruz:
: al yazmalı gelinlerin eteklerinde,
ve pırıl pırıl gecenin saman yolunda
hiçbir eser yoktur artık gam adına
ikimizde
mutluyuz ya;
sadece koşuyoruz o aydınlık noktaya
görüyoruz, yaklaşıyoruz ve işte oluyoruz orda
şelalenin tam düştüğü yerde
karanfil kokuyor ellerin yine
gözlerin yine hep ışıl ışıl ve yumuşak
şefkat dolu, sevecen bakışların yine üzerimde
gülüyorsun çocuklar gibi: mutlusun
mutluyuz ya
Kayıt Tarihi : 27.10.2004 17:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Oktay Celep](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/10/27/mutluyuz-ya.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!