Kapıldım bir akıntıya istemeden..
Hiç zorlamadım kendimi aslında,
Kıyıdaki dalları tutmak için..
Yine uzatılan ellere ve yardım çağrılarına duyarsız kaldım..
Yardım elleri boş kalanlar, yine elleri gibi boş gözlerle bakıyorlardı bana..
Umutsuzluklarını ve kasvetlerini sezebiliyordum bakışlarından..
Ama bilmiyorlardı ki benim mutlu olduğumu..
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta