Sırtımı dayayıp bir palmiyeye
Oturdum akşamın kıyısında
Zaman süzülürken dağların arkasına
Uğurladığım bir yolcuydu güneş
Öylesine çaresiz kırık umutlarla
Boşlukta kaldı ellerim.
Bir yalnızlık çöktü acımasızca
Acıların en büyüğünü yaşadım
Yüreğimin hüzün tutmuş kıyısına
Vefasızlık demirlendi
Ellerimle gizlerken gözlerimi
Gözyaşımı avuçlarımda sakladım
Bir ah çektim derinden
Nerde gençliğim heyecanlarım nerde
Şimdi ben
Mutluluğu bulmaya gelenlerin
Bu şehrinde
Kanadı kırık bir kuş gibiyim....
16 / 06 / 2008 Antalya
Kayıt Tarihi : 16.6.2008 21:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!