Mutluluk Hüzünlü Bulutlarla Oyun Oynuyor ...

Bir kalbim vardı
Kurşun döktüler içine
artık dikiş tutmuyor !

Tövbe ettiğim ne varsa susarak izliyorum
Çünkü senden uzaklaştıkça eksiliyor
bir bir evleri şehirlerin
Terk edilmiş duraklarda bekliyorum  bilmiyorum kaç adım atsam geçeceğim mutluluk denen dünyaya

Hergün bir yaprak daha düşüyor papatyadan
papatya da biliyor artık
Zaman sadece eksiltiyor
Ve hergün daha çok kaybettiriyor insana

Istediğim bir üzüm dalıydı badem ağacında
Bu yüzden imkansızdı kar yağmasını beklemek yaz ortasında

Yüreğinin götürdüğü yere git derdin ya
Yüreğimin götürdüğü yerdeyim
ama
Ellerin neden bu kadar uzakta ?

Ruhum bir turna sürüsü gibi havalandığından bu yana
Kalemim cümlelerime sığmıyor
Yüreğimse göğüs kafesimi yırtmakta

Nasılsın diye sorma artık
Iyi değilim anla
Gri bulutlar arasında
küf tutmuş bir mavi ellerim
Ve ruhum hüzünlü bir yeşil
Haziran ortasında

Gitme
Insan bir kere sever
Bin kere ölürmüş hayatta

Kalbim kanıyor
Kal
Ve beni kendine inandır !

Belirsiztakvimgünleri