Bir yol var önünde,
Tek seferlik bir yol.
Sonu çıkmaza giriyor,
Geride dönemiyorsun üstelik.
Bir otobüs gidiyor bu yolda,
Yolun başında bindiğin
Şoförü yok,
Üstelik tek yolcusu da sensin.
Zaman zaman bir kaç kişi daha biniyor
Kimisi senden olabildiğince uzağa oturuyor
Kimisi dibindeki koltuğa.
Tabi iniyor herkes
Durağı gelince.
Sen inmiyorsun,
Daha karar veremediğinden
Gideceğin durağa
Otobüs hiç durmadan devam ediyor yola.
Sense dışarıyı izliyorsun,
Sürekli değişen dışarıyı.
Sonra bir uyku bastırıyor,
Azıcık uyuyorsun.
Uyanınca pişman oluyorsun tabi,
Fark ettiğinden,
Hayat otobüsünde
Mutluluk durağını kaçırdığını...
Kayıt Tarihi : 9.5.2024 20:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!