Mutluluk Anlık, Mutsuzluk Süreklidir

Düşünce ve duygularda insana küser.

Hemen ön yargı koymayın. Böyle bir şey olabilir mi demeyin.

Bir söz aklıma geliyor, onu o an yazacak bir kağıt kalem bulamıyorum. Sonra yazarım diyorum.

Yazmak istediğimde ne yazmam gerekeni hatırlayamıyorum.

Bunun bir anlamı olmalı.

O düşünce ve duyguya, bana uğradığında hak ettiği değeri vermediğim için aynı düşünce ve duygunun bir daha bana uğramadığına kaç kez şahit olmanın pişmanlığı içerisindeyim.

Duygu ve düşüncelerini yazmayı uğraş edinen her insanın en önemli sorunu ve kaybı budur.

Bunun sebebi ise hayatın zorluklarıdır. Yaşamak, yani ölmemiş gözükmek, nefes almak için düzene hizmet mecburiyeti para kazanmak için bedel ödeme düzeni bu zorluğun asıl sebebidir.

Düşünce, duygu, yazmak, sanat, edebiyat vb tüm faaliyetler insanı bu düzen karşısında düze çıkartacağı bilindiği için dünya düzeni buna asla izin vermemektedir.

Bu nedenle bireysel her çaba kablumbağa hızında sömürge ile savaşa benzemektedir. Atalarımız iğne ile kuyu kazmak derdi bu tür çabalara. Oysa iğne ile kuyu kazanların amacı küreği ve yüreği olan alsın gelsin birlikte kazalım mesajıdır.

Yaşama bir kez geliriz gerçeğinin bir başka tezahürü hayatımızda bu şekilde bir seyir izler. Hayat insana fırsatı her konuda bir kere verir. İki veya sayısız kere kimseyi sınamaz.

Hayatta kaybettiğim en önemli zenginliğimin bu olduğuna inanıyorum.

Sürekli bir mutluluk yoktur. Mutluluk anlık bir durumdur. O anı kaçıran her insan hayatını sonrasında mutsuzluk içinde geçirmek zorunda kalır.

Benim için mutluluk bana uğrayan duygu ve düşüncelere anında değer verip hiçbir karşılık beklemeden yazmak, yaymak ve gelecek kuşaklara aktarma çabasından ibarettir.

Mutluluk anlık, mutsuzluk süreklidir. Her ikisininde sebebi bizim yaşadıklarımıza karşı tutumumuzdan kaynaklanır.