Kasım 1950 Yalacık. Dörtdivan-BOLU. Ayvalı-ANKARA
Burası, terk edilmiş bir liman.
Bilmem neresinde Dünya’nın.
Ne gelen var, ne giden,
Ne de bir haber, beklenenden.
Kâh, rüzgâr sallıyor tahtaları,
Vuruyor kudurmuş gibi, suya.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta