Mutluluk Şiiri - Vildan Altunbaş

Etrafım bir dumanla kaplı,
Gözlerim görmüyor,
Belki görüyorum,görmemi istediğini,
Gönüm sevgi doluyor yada sen öyle istiyorsun.

Evet Dost yüzü görmek güzel,
Her birine ayrı sevgili gibiyim,
Ramazanın bereketinden olmalı,
Herkesi seviyorken,sana aşk gibiyim.

Her yerde mutluluk var san ki,
Oysa bir evin içinde,günlerim geçiyor,
Oysa umut yine yok,
Peki İçimdeki bu mutluluk nereden çıkıp geldi.

Hey gidi Ramazan,sanki sihirli deynek,
Dertli hayatımın üstüne perdeler çek,
Sıkıntılarım burada,bir yerlerde duruyor,
Fark etmiyorum hiç birini,mutluluk bumudur ki.

Mutluluk bir doping etkisiymiş,
Yoruluyorum, önemsemiyorum,
Bir evin içinde aylarım geçecek,
Üzülmelimiyim, hayır Ben mutluyum.

Şimdilerde çokça mutluyum,
Yarın ne olur bilmem,
İnsan fıtratı bu olduğum gibi gitmem,
Şimdi tam zamanıdır, gel bu gönle eziyet et.

Sana elim mi kalkar, dilimi döner,
Sahte bir sevgili ol,gir gönlüme yeter.
Hep mutsuzluk çekti gönlüm,
Sahte bir mutlulukla sen beni kandır, buda bana yeter.

17.10.2004 Yazan:Vildan Demirci Altunbaş