Eski bir aldanıştır mutluluk
Üzüntünün peşinden hep beklenen
Can benzdiğinde
Tanrı’dan dilenen
Tükenmeye yüz tutmuş
Bir çiçek gibi
Onu bulduğumuzu sandığımızda
Ve
Avucumuzu sımsıkı kapadığımızda
Darmadadığın olan
Eski bir aldanıştır mutluluk
Ama hiç vazgeçilmez bu aldanıştan
Ölüm gelene kadar
Koşulur, yorulunmadan peşinden
Hayat, işte bu eski aldanışın
Durmaksızın aranışı değil midir?
Kayıt Tarihi : 20.3.2002 00:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!