Sabah güneşinin altında
Krağı gibi hafızam.
beni hedefime götürecek
izler var üzerinde…
üzerinde izler,
Hızlı davranamazsam
Kaybolup gidecekler.
Yazarken,
hep sonraya bırakıyorum
yazım kurallarını.
Yazımı
araç olarak kullanıyorum.
Ben mutluluğun peşindeyim.
Mutluluk,
Ardında gemileri yakarak gidiyor.
yetişmek istiyorum
Silinmeden önümde izler
Yetişmek için koşuyorum.
Sırt sırta, kederle mutluluk
İkisi arasında sıkışıp kalmışım
kederlerim yakamı bırakmadı
mutluluğu ben yakalayamadım.
Dönüp
bakıyor bana mutluluk
ben silerken gözlerimi.
Gülüyor,
Ve söylüyor son sözlerini;
‘’sen yazımı
nasıl araç olarak kullanıyorsan
ben de kullanıyorum seni
ben kaçmazsam
kim bilir kıymetimi? ’’
Kayıt Tarihi : 19.8.2005 12:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)