uykunun da uyuduğu gecede
zeytin gözlüm
ince soluklarla,
ürkekçe
sokul yüreğime
uyu
mışıl mışıl
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
gece ve gündüzün yol ayrımı gibi...gecenin iç konuşmalarında yakalanan umudun, sabah hasrete dönmesi, umutların doğan güneş ile yayılacağına kapanması... ruh halinin en acı anları...çözümsüzlük...
tebrikler Ömer Faruk Bey, anlamlı şiir..
selamlar...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta