Kadın Şiiri - Seyrani Göl

Mutluluğun resmi vardı desende,
Kadın, o resmi ilmek ilmek dokudu kilime.
Kilimdeki kadın gibi mutlu olacaktı.
Hep ya nasip dedi,
Kader dedi kadın.
Kaderi sana kim öğretti kadın?
Dokuduğu kilimleri serecekti ya evine...
Göz nuru çeyizlerini bir bir çıkaracaktı sandığından,
Hiç olmazsa başını sokacak,
Bir evi olacaktı işte...
Bir yaratık çıktı ortaya...
Yine kader dedi, kadın.
Kaderi sana kim öğretti kadın?
Kilimdeki kadının kınalı parmakları,
Kanadı ilmek atmaktan,
Mutsuzluk çöktü çeyizlerine...
Kader dedi kadın,
Kaderi sana kim öğretti kadın?
Kaderi sana kim öğretti kadın...
S.GÖL