Gözyaşlarıyla eritip yüksek dağları,
Avuçlarında yağmurlar dindiriyordu.
Çıplak elleriyle toplarken korları,
Küçük kutuda takat biriktiriyordu.
Parçalarken zaman çınarın gövdesini,
Etten kopan tırnağın canı yanıyordu.
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
