Mutluluğun formülü
Kıymet bilmek ve kıymet bileni yanında tutabilmektir
Bir gün işlerinin yoğunluğundan dolayı 400 km uzaklıkta annesini çok sık ziyarete gidemeyen ama düzenli olarak çiçek gönderen bir adam arabasına atlayıp bir çiçekçinin önüne gitmiş.İner binmez hemen çiçekçinin köşesinde oturup ağlayan bir çocuğu fark etmiş.Neden ağladığını sormuş .
"Efendim anneme bir gül alıcaktım ama param yetmedi "demiş.
Adam gülümsemiş ve cevap vermiş .
"Gel benimle ve sana bir gül alayım "kızın gülünü aldıktan sonra annesine gönderilmek üzere bir buket çiçek hazırlatmış .Sonra kıza dönerek "istersen seni evine bırakabilirim demiş" Kız "çok mutlu olurum demiş " .Bir müddet seyahat ettikten sonra bir mezarlığın önüne geldiğinde "efendim ben burda ineyim" diye cevap vermiş.Adam şaşkına dönmüş . Kızı gizlice takip etmiş .Taze bir mezarın başına gitmiş ve gülü annesinin mezarının üzerine koymuş.Bunu gören adam hemen arabasına koşmuş ve çiçekçiye gidip daha büyük bir buket hazırlatmış.400 km yol katedip annesinin yanına koşmuş.Annesi kapıyı açıp genç adamı gördüğünde hemen oğlunun boynuna sımsıkı sarılarak başlamış Daha sonra içeri geçmişler Annesi: oğlum hayırdır sen bu zamanlarda pek ziyaret etmezdin beni bir şey mi oldu demiş.
Çocuk:o gün başından geçenleri anlatarak şu mükemmel cevabı vermiş .
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta