doğdu
ve tek amaç diye verildi kendisine
mutluluk!
“mutlu olman gerek,
mutlu olman gerek ne pahasına olsa da! ...
çalış, uğraş
gerekirse... kır, öldür”...
çalıştı, uğraştı, savaştı da gerektiğinde
haklı-haksız bakmadan kaldırdı engelleri;
dişi’ yi tanıdı, sevişti
soyunu büyüttü, taşıdı ileriye
aldı alkışları
bazen de bedduaları
doydu, kanıksadı
kalmadı artık önünde artık varacağı bir uğrak
yıllar geçti
ömür geçti
rastlamadı mutluluğa
öylesine çaba dolu yaşamında
sonunda,
anladı ki,
aramakla bulunmaz
mutluluk dedikleri o gizemli hayal
yaşlanmıştı, çökmüştü
yıllar yılı süren bunca çabadan
vazgeçti gerçekleşmeyecek hayalleri
aramaktan
içinde bir neş’e, bir huzur, bir ışık..
.........
peşinden koşandan kaçar
aranmadan bulunurmuş mutluluk
bulmuştu sonunda
yıllarca amaç bildiğini
yüzü aydınlandı
dudakları aralandı...
mutluluk içinde verdi son soluğunu
Temmuz 2002
Kriton DinçmenKayıt Tarihi : 20.7.2004 13:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kriton Dinçmen](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/07/20/mutlulugu-aramak.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!