ellerine dokunmak
mutluluk denizinde yelken açmış devasa bir yelkenli hissi veriyor
bana
rüzgar estikçe coşan yelken gibi şişiyor yüreğim
yorgun düşmüyor bedenim sende
çünkü bedenden içeri düşüyor herşey
yüreğim yanıyor
ufukta sen varsın
yüreğimi saran rüzgarda sensin
beni teninde tutan denizde
üzerimi örten gökyüzü de
beni taşıyorsun o devasa varlığın ile
küçücük bir yelkenli oluyorum sevginin büyüklüğü karşısında
sevgili
ve sen var oldukça
biliyorum ki
ben sonsuza kadar gideceğim
bu yolculukta.
Kayıt Tarihi : 8.12.2010 00:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!