Dertle, gamla dolunca gönlüm,
Yaşamayı ben anlamsız bildim…
Acıyla, kederle geçince ömrüm,
Mutlu olmayı aklımdan sildim…
Gurbette vakit geçireyim derken,
Bazen ağladım, bazen de güldüm…
Saçlarımın ağardığına bakmayın erken,
Ben bir kere doğdum, bin kere öldüm…
Sılama varıp annemi görünce,
Acıları unutup kendime geldim…
Babamın nasırlı ellerini öpünce,
Derin derin hülyâlara daldım…
Kaderimiz kötü, hâlimiz berbât,
Diyerek herkesin önünde eğildim…
Böyle mi geçecek koskoca hayat?
Deyince dışlandım, susunca sevildim…
15 Mayıs 1997, Ş. Karahisar
Mehmet BicikKayıt Tarihi : 8.7.2005 00:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!