Bu kadar küskünlük yetişir artık;
Yıllardır çektirip, üzdüğün yeter.
Boş yere geçecek zamana yazık,
Mutlu olmak varken, neden bu keder?
Beni yaşatan şey, senin sevgindir;
Kalbimin ilk ve son sensin sahibi.
Gözlerimden akan yaşları dindir.
Kararan dünyama doğ güneş gibi.
Geçmişte bırakıp acı günleri,
Yaşamadık diye hiç saymayalım.
Gönlümüzden atıp elem, kederi,
Yeni bir hayata gel başlayalım…
10.06.2004
Erman Ulusoy /Kırklareli
Erman Ulusoy
Kayıt Tarihi : 2.12.2018 22:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!